Beautiful Lovina

Dolphin Dinsdag

Vroeg uit de veren dinsdag 07.30 voor sommigen van ons een licht ontbijt en dan staan om 08.00 uur 3 bootjes klaar op het strand voor een dolfijnentocht. We hebben gekozen voor een tochtje vanaf 08.00 omdat de meute dan al weg is en we hopelijk dan wat meer in alle rust van de dolfijnen kunnen genieten en de dolfijnen ook van ons omdat we niet als een idioot achter ze aan willen varen. Derek blijft thuis, want de nacht was een uitdaging met een kapotte airco die warmte blies en gesleep met matrassen naar een andere kamer.

Nikki en Charlotte vinden het wel spannend, want de boten lijken een soort kano's met enorme armen erlangs voor de stabiliteit. Uiteindelijk kiezen de dames ervoor om toch mee te gaan en: off we go!  We moeten er wel wat voor over hebben, want varen bijna een uur onder luid geronk van de longtailboat (boot met buitenboord motor met een enorm lange schroef) maar dan zien we in de verte wat bootjes dobberen, daar moeten ze zijn. Anne en Mart varen hard, Biko en Bart zijn in de achterhoede en de boot met Marcel, Mel en Nikki en Charlotte ergens in het midden.

Het is het lange boottochtje waard! Op een gegeven moment wijst onze bestuurder van de boot naar onder de boot, en daar zien we wat schimmen van dolfijnen en later laten ze zich dicht bij onze boten ook zien, Ze zwemmen in een groep van 6 tot 8 dolfijnen en laten zich regelmatig zien. ( zie filmpjes en foto's ) We worden nog getrakteerd op een vreugdesprongetje en als we bijna naar huis gaan zien Mart en Anne nog een klein dolfijn die een echte schroef op zijn staartvin maakt. Mart durft het aan om nog te gaan zwemmen en op de drijver van de boot een stukje mee te varen. Dat valt nog niet mee, want door de kracht van het water wordt je bijna van de drijver afgeduwd. Snel terug in de boot.

WOW! Magisch hoor om gezien te hebben. Omdat we weten dat we nog een uur terug moeten varen gaan we na ongeveer een driekwartier weer terug met de boot. Onderweg verbazen we ons over de hoeveelheid plastic zakjes en flesjes die in het water drijven. Zo zonde, want je weet dat de waterdieren hier ook veel van binnenkrijgen. Toch lazen en we eerder at de Indonesische overheid geen aandacht heeft voor dit probleem. Onderweg merken we dat we geen echte zeemansbenen hebben en wordt een aantal van ons flink misselijk, de golven zijn soms best hoog! Rond 11.00 zijn we weer terug op het strand en snel schuiven we aan bij het ontbijt Ketut en Sari weer heerlijke lekkernijen voor ons hebben klaargezet, croissants, gekookt eitje, gebakken banaan, het kan niet op. 

Massage vanaf nu een daily  pleasure Dinsdagmiddag laten we ons heerlijk masseren door de zus van Ketut en wat vriendinnen. Zelfs de kinderen kunnen ervan genieten; alleen Biko laat verstek gaan; aan mijn lijf geen polonaise denkt hij! Voor de volgende dagen maken we opnieuw de afspraak dat de dames langskomen. Gaat overigens allemaal keurig netjes ( geen happy ending!!) en voor een half uur betalen we 5,- dat is nog teveel, maar goed hebben zij ook een goede werkdag gehad.

Sunset bij Spice beachclub

Dinsdagavond gaan we via een free pickup service naar de Spice beachclub in Lovina. Soort Kampong Belanda! oftewel voor de niet Indo's: allemaal Nederlanders hebben zich hier verzameld, We worden getrakteerd op een prachtige zonsondergang en leuke sfeer, heel ontspannen. Prachtig restaurant aan het strand met zitzakken en gekleurde parasols, daar wordt je helemaal blij van. We kiezen allemaal een keer voor westers eten, pizza, biefstuk. Mmmm ook wel weer even lekker, ander smaakje. Een pizza kost 45.000 roepia ,dat is omgerekend 3 euro! Tijdens het eten worden we getrakteerd op dames en kinderen die een Balinese dans uitvoeren. Heel leuk om te zie, we herkennen de lenige vingers van oma Hedy! ;-) De kinderen vinden de ogen wel eng, wat de blikken kunnen best indringend zijn. Als we met de taxi naar huis willen blijkt de free service bezet en worden we met een soort groot open golfkarretje naar huis gereden. Dubbel lol, want we hebben veel bekijks en de scooters toeteren naar de kinderen of filmpen ons . Zij lol, wij lol! De kinderen willen nog verstoppertje spelen in de donkere tuin, maar aangezien het al laat is gaan we Tidur ( slapen ) en beloven we dat woensdag de dag voor verstoppertje wordt.

Luie Woensdag 

Woensdag doen we niet veel. De mannen en de kinderen maken een wandeling en Derek schiet mooie plaatjes van de omgeving, lokale kinderen en die van ons. Prachtig hoor zo tussen de rijstvelden. 's-Middags weer een massage, lekker eten van Sari en Ketut en uiteindelijk potje voetbal met kinderen op het strand. Dat was even wat minder, want bij Derek schiet het in zijn rug en die moet plat, oude hernia die weer opspeelt. Hij kan binnen no-time niets meer. Even aankijken of het donderdag beter gaat. Uiteraard genieten we weer van het eten dat Sari en Ketut hebben gemaakt, babi  ketjap en Urupan ( vegetarisch, koude groenten met kokos ) We kennen de gerechten van thuis, maar in deze omgeving smaken ze toch lekkerder.  We sluiten af met een heel wat potjes verstoppertje ; echt spannend want het is heel donker in de tuin. Ondertussen genieten Bart en ik van een nieuw drankje: Gin-tonic a la Melvin  met Citroen, mmm lekker hoor.

Donderdag

Sari en Ketut zijn vrij vandaag en Melvin en Anne-Christel gaan dus boodschappen doen, We ontdekken een bakker met bruin brood en kopen ook kaas. Zo fijn, bruine boterham met kaas!

Helaas gaat het niet beter met Derek en uiteindelijk wordt de dokter gebeld voor wat spierverslappers en pijnstillers. Alles wat je je bij een dokter kunt voorstellen: Flinke Indonesische man, met witte doktersjas. Zijn zoon mag de dokterstas dragen, want die is al vrij van school. Hij blijft tot de medicijnen door de apotheek zijn gebracht en vertrekt dan met de mededeling dat er binnen 24 uur verbetering op moet treden. Op hoop van zegen. Inmiddels is Marcel ook ziek (vrouwen zijn toch het sterke geslacht...)  buikloop en enorme krampen. We vermoeden dat het aan de verse kokos ligt, maar het kan ook makkelijk iets anders zijn. Hij baalt want kan niets eten en ligt eigenlijk merendeel van de dag op bed en de nacht is ook een opgave. Donderdag cancelen we de uit-eten plannen. Jammer, want we zouden in een botanische tuin gaan eten, maar hebben eigenlijk geen zin om te gaan als er twee zieken zijn. 's-Middags maken we een strandwandeling en zien zulke mooie huizen langs de kust. Toch verbazen we ons ook omdat er zoveel troep op het strand ligt. Je snapt niet dat ze het strand niet schoonmaken of eigenlijk dat ze dus alles gewoon maar weggooien; pantalons, slippers van alles komen we onderweg tegen. In een soort bootrestaurant aan land ontdekken we een oer Nederlands lunch restaurant. Heel komisch met tosti's met ham en kaas en bitterballen op het menu. We onthouden t voor later als iemand echt geen nasi goreng meer kan zien, maar lopen nu verder. Leuk veel krabbetjes onderweg die hier de schutkleur van het strandzand hebben, zwart dus want in Lovina heb je lavastranden. Tijdens de wandeling maken we kennis met een eerste tropisch buitje, geen straf.  's -Avonds eten we restjes van de vorige dag en laten we wat  spaghetti en pizza erbij bezorgen. Marcel eet nog niets...  Melvin en ik oefenen alvast de  Romana op de scooter act, aangezien we morgenvroeg met Ketut en Sari naar de markt gaan om inkopen te toen. De kinderen vinden al snel de in Brabant wereldberoemde song ' Oeter oeter, oeter, met Romana op de scooter' ( ik adviseer jullie niet te googlen want 't is te erg) we hebben wel veel lol!

s-' Avonds sluiten we af met verstoppertje. En dan: Selamat Tidur. Na een half uur tikt Mart bij ons op het raam. Hij kan niet slapen want er is een eng beest bij hem en Biko in het huisje. Waarschijnlijk een salamander, onschuldig, maar hij was niet meer terug te krijgen in zijn bed, dus tussenin dan maar. Biko kruipt bij Bart in bed.

Vrijdag 07.30 Melvin en ik nemen een snelle koffie en Melvin een croissant, ik besluit te wachten op de inkopen. Na een leuke scooterrit van 15 minuten rijden waarin we mmm...de eerste satehlucht al bespeuren  rijden we het steegje in van de markt, waar de dames moeten betalen om op de markt te komen. ' Everybody wants to make a living' .... Op de markt heb ik al na een minuut spijt van het overgeslagen ontbijt. De deurexplosies zijn teveel voor je nuchtere maag. Van jasmijn- en offerbloemen die heerlijk geuren tot verse viseen en kippen die zonder kop staan uitgestalt. Wat een belevenis en dat soms naast een open riool. Toch kopen we van alles in, meerdendeel groenten, ook wat spullen om te offeren en we betalen het ontbijt van Sari en Ketut, Lontongrijst met een bumbu er doorheen. Ook schieten we wat nieuwe kiekje en video's. de meeste mensen vinden dat leuk zeker als je hun waren aanprijst ' Bagus' bagus ( goed) vinden ze leuk. Dan na driekwartier wordt het warm op de markt en gaan we nog snel even naar de bakker voor vers brood en een hele sponscake ( 1 euro) en wat zoetigheid. Een dan terug op de scooter. De Romana video nemen we ook nog even op.  ( ha ha we zien eruit als aliens met onze veel te grote helmen). Als we rond 10 uur bij het huis komen is alleen Bart wakker en verder iedereen nog in diepe rust. dus eerste was in de machine ( da kan alles schoon mee op doorreis) en ontbijt voorbereidingen, lekker hoor met omelet.)

 Offerritueel- daar kunnen wij nog wat van leren!

Op de markt hebben we Sari en Ketut gevraagd wat offerspullen te kopen wat voornamelijk uit gevlochten mandjes met bloemen bestaat en wat wierook. De dames maken thuis een dienblaadje met daarop al deze mandjes een kopje koffie en wat klempon balletjes voor de goden. Voor- en achterzijde van het huis worden voorzien van bakjes en wierook en ook wordt er een soort heilig water overheen gesprenkeld. Het hele gebied rond het huis wordt voorzien en ook wordt een kopje koffie voor de goden en  het eten neergezet. Met volle overgave wordt het hele ritueel doorlopen. Voor de security goden, de landgod, de lucht- en watergod. De overgave waarmee en de rust die dit dagelijks te doorlopen ritueel geeft heeft iets rustgevende. Dus helemaal Zen gaan we de dag tegemoet. Marcel is nog niet boven Jan maar komt wel zijn bed uit . Slap kopje thee in plaats van koffie Tubruk ( Koffie schepje in je kopje, water erop, laten bezinken, wat melk en klaar! ) Melvin en ik drinken niet anders hier, de smaak is goed! Maar de " Koffie poep in je broek" zoals wij 'm als vakantiegrap noemen, is teveel voor een maag die rommelt. We vragen Koman ( de tuinman) om nog in onze eigen palmboom te klimmen voor 3 kokosnoten zodat er chendol gemaakt kan wordt. Wat een sterke man,  zo gaaf hij klimt als een aap naar boven. De rest van de dag maken we ons niet te druk. Derek knapt niet zo hard op en dus skippen we onze plannen om uit eten te gaan. Nasi- en bami goreng vers gemaakt door Ketut en Sari zijn beslist geen straf. We hopen dat we de laatste avond kunnen gaan! Op naar de bonte avond. 

Nou, tot snel, groetjes van  Anne-Christel en de rest xxx